Kiedy stosować maszty odgromowe na fundamencie?

Maszty odgromowe na fundamencie służą do ochrony obiektów oraz zespołów urządzeń. Znajdują zastosowanie przede wszystkim w przypadkach, gdy istnieje konieczność stworzenia rozległych stref ochronnych przy budynkach wymagających wysokiej klasy zabezpieczeń ze względu na poziom ryzyka wystąpienia np. wybuchu.

 

Gdzie najczęściej znajdują zastosowanie maszty odgromowe na fundamencie?

Zastosowanie masztów odgromowych wynika z dużej mierze z ich właściwości użytkowych. Przede wszystkim rozwiązanie to zapewnia możliwość ochrony kilku obiektów jednocześnie przy pomocy jednego masztu. Gwarantuje bezpieczne odprowadzanie prądu piorunowego, a także pozwala na zachowanie wymaganego odstępu izolacyjnego od zabezpieczanych obiektów.

Maszty odgromowe na fundamencie znajdują zastosowanie przede wszystkim w przypadku obiektów w strefach zagrożenia wybuchem EX. Są to miejsca, w których istnieje ryzyko wystąpienia atmosfer wybuchowych ze względu na obecność np. palnych gazów i cieczy, pyłów, proszków czy włókien. Oprócz tego obiekty ze strefami wybuchowymi to w dużej mierze budynki o istotnym znaczeniu gospodarczym, np. przepompownie paliwa, składy materiałów wybuchowych itp. Zastosowanie masztów odgromowych wskazane jest także w przypadku obiektów wysokich oraz o szczególnie skomplikowanej konstrukcji. Zgodnie z normą PN-EN 1991-1-4 mogą zapewniać ochronę we wszystkich strefach wiatrowych położonych poniżej 300 m n.p.m. na terenie Polski.

Maszty odgromowe na fundamencie w świetle prawa

Szczegółowy podział na strefy zagrożenia wybuchem regulowany jest przez § 5.1. Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie minimalnych wymagań, dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, związanych z możliwością wystąpienia w miejscu pracy atmosfery wybuchowej (Dz. U. 2010 nr 138 poz. 931). Oprócz tego przy wykonywaniu zewnętrznych zabezpieczeń piorunochronnych należy uwzględnić wymagania stawiane przez Prawo Budowlane oraz zalecenia Polskich Norm. Jednocześnie kwestie związane z systemem ochrony stref zagrożonych wybuchem (tzw. strefa EX) regulowane są przede wszystkim przez załącznik D do normy PN-EN 62305-3.